Aan tafel met… Peter Spaan

_{Door Bart Ploemen.}

Vandaag zit ik aan tafel met Peter Spaan. Mede dankzij onze gezamenlijke interesses is Peter in de loop van de jaren een goede vriend van me geworden. Jarenlang speelden we samen ‘doordeweekse’ competitie en in zijn toen nog spaarzame vrije tijd heeft Peter me geholpen om mijn bedrijfsprocessen te automatiseren. Peter en ik zijn open en kritisch naar elkaar. Ook wanneer we over iets van mening lijken te verschillen nemen we de argumenten van de ander serieus en accepteren we de verschillen. Ik ken hem als een zeer integer persoon.

Peter woont in Maastricht, heeft een lange en liefdevolle relatie met Hannie in dezelfde stad. Trouwe viervoeter Freya woont bij zijn vriendin maar is Peters vaste (wandel)maatje.

Hij heeft twee zoons en twee kleinkinderen.

Peter is dit jaar 25 jaar lid van onze vereniging. De hoogste tijd om hem eens te interviewen voor onze rubriek “aan tafel met…”.

Vertel eens iets over jezelf…

Ik ben geboren in 1953 in Oud Geleen. Ook al moest elk dubbeltje omgedraaid worden, we vonden dat geen probleem. Het was wat ze noemen “een prima gezin”.

Negen van mijn klasgenoten gingen, net als ik, naar het Sint Michiel Gymnasium in Geleen.

Helaas werd ik direct van ze gescheiden. Ik ging naar het hoofdgebouw en de rest  naar een dependance bij de Paters. In de tweede klas verhuisde ik wel naar die dependance waar ik in een kleine klas terecht kwam, maar zonder en van de vroegere leerlingen van de basisschool; en de geschiedenis herhaalde zich in de vierde klas weer terug naar het hoofdgebouw aan de Jos Klijnenlaan.
Deze ‘heen en weer’ heb ik nooit leuk gevonden. Ik heb daar, en met regelmaat in mijn latere leven, steeds opnieuw vrienden mogen maken. Maar toch werd ik een ‘eenling’, een ‘einzelganger’. Of zoals Neil Young zingt, “The Loner” (klik hier voor de muziekvideo).

Op mijn 18^e ben ik in Utrecht gaan studeren. Tafeltennissen deed ik bij UTTC, de oudste tafeltennisvereniging van Nederland. Ik heb bij die club veel gespeeld en héél wat uurtjes doorgebracht. Binnen het jaar trad ik als 19-jarige aan als bestuurslid om daar vijf jaar met veel plezier de jeugdafdeling te mogen leiden. Van mijn studie kwam minder terecht…

Wil je nog wat vertellen over je loopbaan?

Ik ben in 1973 op een groot accountantskantoor gaan werken. En begon met de studie tot register accountant. Een lange en veel tijd eisende studie. Het is werken en studeren samen.

Overdag werken op locatie bij de klant, dan regelmatig als de klant verder weg lag, naar het hotel, even eten (bv. bij de Drommedaris Emmen) en dan naar de bar… Drinken heb ik als Limburger daar geleerd.

Economie bleek precies wat bij me paste! Zeer afwisselend qua klanten en mijn nieuwsgierigheid i.c.m. vaardigheden kwam mij daar goed van pas.

Bij UTTC heb ik een goede vriend leren kennen. Bij hem thuis hadden ze een zeilboot. Ik ben mee gaan helpen klussen op de boot, om vervolgens vijf jaar lang alle vrije tijd aan het zeilen te besteden.

Peter is één van de weinigen die ook de Willemsorde in handen heeft gehad, gemaakt bij van Kempen en Begeer in Voorschoten. Op een stoffig oud zolderkamertje lagen alle medailles op voorraad. Hij mocht dat stoffig oud kamertje in als assistent-accountant om de voorraad te tellen…. En ook Diamanten van € 30,000 tellen met een paperclip, staven goud tellen en de Willemsorde vasthouden. Zijn integriteit werd op de proef gesteld.

Hoe ben jij bij TTV Sittard terecht gekomen?

Ik ben begonnen met tafeltennissen bij Geleen ’60. We speelden in het Hubertushuis. Ik speelde daar samen met o.a. mijn broer met als voorzitter Jan van Dinther. Jan vormde in zijn eentje het hele bestuur aldaar).

Geleen ’60 had in die jaren een heel goed jeugdteam. Ik maakte daar geen deel van uit, maar ik herinner me de rivaliteit tussen Kluis en Geleen ’60. Die was héél groot in die tijd. Later zijn die twee verenigingen overigens gefuseerd.

Vervolgens dus naar UTTC in Utrecht. Daar speelden we al de seniorencompetitie op weekdagen. We reden ook de gehele “Bible belt” door. Al vroeg moest ik i.v.m. rugproblemen al vóór de competitiewedstrijden een fysiotherapeut bezoeken.

In 1976 ben ik teruggekomen naar Geleen. Daar ben ik bij Kluis gaan spelen. Na een tijdje ben ik daar door de rugproblemen gestopt spelen.

Uiteindelijk ben ik toch weer gaan spelen. Ondanks de rugklachten en ondanks mijn lui oog, ik vond en vind het spelletje zó leuk!

In 1994 ben ik met mijn toenmalige echtgenoot verhuisd van Geleen naar de Burg. Arnoldtsstraat in Sittard. We regen twee zonen die ik in onze tuin aan onze eigen tafel aan het tafeltennissen kreeg. Patrick, de jongste, vond het een leuk spelletje. Ik kreeg hem zo ver om eens te gaan kijken in het de zaal van TTV Sittard, die zo’n 200 meter van ons woonhuis lag. Ik schat dat dit in 1997 was. Een maand later was ik zelf lid bij de recreanten. Die speelden toen op de maandagavond. De vader van Joop, Harry Veldkamp, was één van de andere recreanten.

Wat is je leukste ervaring bij TTV Sittard?

Mijn leukste ervaring is het behalen van het Limburgs Kampioenschap in de dubbel. Dit was samen met Tom Pelzer. We speelde toen samen in de 4^e klasse. Ik dubbel graag en met Tom dubbelen is een bijzondere ervaring. Tom was goed en ik speelde heel graag met hem samen. De beker heb ik nog.

Ook ben ik clubkampioen bij de recreanten geworden. Toen ik dat behaald had vond ik dat ik ook weer competitie kon gaan spelen. Gelukkig waren mijn rugproblemen toen verdwenen

Een écht hoogtepunt was ook het winnen van Frank Moonen. Dit was nota bene nét nadat Frank Limburgs Kampioen was geworden. Van dat soort momenten heb ik genoten!

Wanneer heb jij lekker gespeeld?

Als we heel onverwacht een dubbel winnen tegen een sterke tegenstander. Samen met Arno Donners of met Bart Ploemen.

Winnen wil ik wel! Vroeger met tafeltennis, nu tijdens het spelen van golf.  Met golf kun je winnen (door de handicapberekening) als je niet heel goed bent. Daardoor kun je spelen met hele sterke tegenstanders, naar ze kijken en van ze leren… en soms nog winnen ook.

Vorig jaar werd ik Maastrichts kampioen in mijn klasse. Maar eerlijk is eerlijk, dit was bij gebrek aan voldoende andere deelnemers 😉.

Golf vind ik net als tafeltennis een leuk spelletje. Dit omdat je vooral tegen jezelf speelt.

Daarnaast doe ik aan hersengymnastiek, door het spelen van Bridge.

Heb jij een bijzondere hobby, eigenschap of een andere afwijking?

Ik woon alleen en heb mijn woonkamer min of meer ingericht als ‘mancave’. Eigenlijk als een moderne cinema, 11.1 surround systeem. Alleen wonen heeft zo zijn voordelen… Platen aan de muur,  en in het midden van het surroundsysteem mijn favoriete fauteuil. Lekker alleen genieten!

Een typische uitspraak van Peter is…

“Het zou kunnen….”.

Dan heb ik mijn vriendin op het dak zitten. Die wil dat ik meer uitgesproken ben, maar een medaille heeft altijd twee kanten…

“Het zou kunnen….”.